ΠΡΩΤΟ ΑΝΤΙΦΑΣΤΙΣΤΙΚΟ ΟΠΑΔΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ(ΑΘΗΝΑ,ΕΞΑΡΧΕΙΑ)

Εκεί που δεν πατάει φασίστας..

Αναμφίβολα τη ελληνική οπαδική σκηνή τη γνωρίζουμε καλύτερα από κάθε άλλη. Από αυτή έχουμε πολλές επιρροές σε πανό, συνθήματα, τρόπους οργάνωσης και κοινά χαρακτηριστικά, θετικά και αρνητικά.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι ένα από τα αρνητικά χαρακτηριστικά των ελλήνων οπαδών είναι το τυφλό μίσος και η έχθρα που κυριαρχεί ανάμεσα τους, η είδηση της διοργάνωσης ενός οπαδικού φεστιβάλ ήταν για όλους μας μια μεγάλη ευχάριστη έκπληξη, κυρίως για το ότι είχε αντιφασιστικό χαρακτήρα.

Αυτό λοιπόν που έμοιαζε αδύνατο και ουτοπικό, πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία μάλιστα, το διήμερο 27-28 ιουνίου στο γήπεδο στον λόφο του στρέφη στα εξάρχεια(καθόλου τυχαία η περιοχή αφού λίγο πολύ όλοι ξέρουμε τα ριζοσπαστικά κοινωνικά χαρακτηριστικά που είχαν και έχουν τα εξάρχεια, τόπος έλξης για τους ανυπότακτους νεολαίους και σίγουρα ανεπιθύμητος και αδιάβατος για φασίστες και τους ένστολους συνεργάτες τους) Το φεστιβάλ διοργανώθηκε από τους radical fans united και σε αυτό συμμετείχαν χιλιάδες οπαδοί οργανωμένοι και μη.
Περιλάμβανε τουρνουά ποδοσφαίρου και μπάσκετ, συζητήσεις, προβολές ταινιών αλλά και έκθεση βιβλίου και φωτογραφίας σχετικά με τη σχέση αθλητισμού και πολιτικής, τη καταστολή και τη αντίσταση των οπαδών.

Ποιοι όμως είναι οι radical fans united? Είναι μια ανοικτή πρωτοβουλία οπαδών από διάφορες ομάδες που σαν στόχο έχει τη συζήτηση και δράση σε γηπεδικά ζητήματα, τη υπεράσπιση των δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας μας σαν οπαδοί. Πιστεύουν στη δημιουργία μιας κερκίδας με συνείδηση που αντιδρά σε καθετί που θέλει να μας εξαφανίσει από την εξέδρα(αθλητικός τρομονόμος, ακριβά εισητήρια, αυταρχικές διοικήσεις) που επιλέγει να παίρνει θέση στα κοινωνικά ζητήματα και να παλεύει μέσα και έξω από τα γήπεδα τον ρατσισμό και την καταστολή.
Θεωρούν πως μόνο αν ξεπεράσουν οι οπαδοί τις όποιες διαφορές τους και δημιουργήσουν δεσμούς αλληλεγγύης θα καταφέρουν να ορθώσουν το ανάστημα τους απέναντι στον κοινό εχθρό(κράτος, αστυνομία, μμε, παράγοντες)...

Ξεκίνησαν τη δράση τους κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, 2 μήνες μετά τη δολοφονία οπαδού από άλλους οπαδούς σε επεισόδια στην αθήνα. Τότε που τα αφεντικά των ομάδων κατάφεραν όσο ποτέ άλλοτε να σπείρουν το μίσος μεταξύ των οπαδών και να τους βάζουν να σφάζονται μεταξύ τους,(με αποκορύφωμα αυτή τη δολοφονία) για να μπορούν αυτοί ανενόχλητοι να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους και να εφαρμόζουν σε συνεργασία με το κράτος μέτρα περιθωριοποίησης των αντιδραστικών οπαδών, με πρόσχημα πάντα τη καταπολέμηση τάχα της βίας στα γήπεδα. Τη ίδια περίοδο φασιστικά στοιχεία επιχειρούσαν να αποκτήσουν επιρροή στα γήπεδα εκμεταλλευόμενοι αυτά τα γεγονότα και τον εθνικό παροξυσμό που δημιουργούσαν οι επιτυχίες της εθνικής ομάδας.

Όλα αυτά όμως πείσμωσαν τους αντιφασίστες οπαδούς και τους όπλισαν με αποφασιστικότητα ώστε να συσπειρωθούν και να δράσουν ενωμένοι ενάντια σε αυτά. Ξεκίνησαν με συζητήσεις σε ένα υπόγειο στα εξάρχεια όπου συμμετείχαν 30-40 άτομα. Δύσκολη και με πολλά εμπόδια η αρχή.

Μέλη της ΘΥΡΑ9 αθήνας συμμετείχαν από την πρώτη κιόλας συνάντηση θέλοντας να ενισχύσουν αυτή τη προσπάθεια Σιγά σιγά η παρέα μεγάλωνε και δυνάμωνε μέσα από τις ανταλλαγές εμπειριών, προβληματισμών και δράσης που μας έφερνε όλους πιο κοντά.

Διαπιστώναμε όλο και περισσότερο ότι αυτά που μας ενώνουν είναι πολύ περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν και πως μπορούμε όλοι μαζί να καταφέρουμε πολλά. Εξάλλου αρκετοί δεν ήμασταν εντελώς άγνωστοι μεταξύ μας, είχαμε βρεθεί σε κοινούς αγώνες στους δρόμους, τις σχολές, τις γειτονιές, γεγονός που ενίσχυε τη αλληλεγγύη μεταξύ μας.

Η δράση μας είχε αρχίσει να γίνεται πιο εμφανής με αυτοκόλλητα, αφίσες, κείμενα, κοινά πανό μέσα και έξω από τα γήπεδα. Εκδώσαμε κοινό οπαδικό έντυπο με απόψεις και δράσεις οργανωμένων οπαδών από διάφορες ομάδες, που διανέμεται δωρεάν και πλέον βγαίνει τακτικά κάθε 2 μήνες. Αρκετές φορές έχει φιλοξενήσει άρθρα και φωτογραφίες για τη θυρα9 όπως ήταν η πορεία και τα πανό που κάναμε σαν αντιδραση στη δολοφονία του αλέξη από αστυνομικό αλλά η βίαιη καταστολή που βιώσαμε εμείς οι ίδιοι από τους μμαδίτες στο ματς με τους ακατανόμαστους.

Πέρυσι τέτοια εποχή είχε γίνει η πρώτη ανοικτή εκδήλωση από τους rfu με συζήτηση για τον αθλητισμό τρομονόμο όπου μίλησε δικηγόρος και συμμετείχαν εκατοντάδες οπαδοί σε μια ιδιαίτερα εποικοδομητική συζήτηση. Θυμάμαι έντονα κάτι που μας είχε πει ο δικηγόρος: Παιδιά σίγουρα ο νόμος έχει πολλές ασάφειες και σε κάποια σημεία είναι και αντισυνταγματικός αλλά μη περιμένετε να τον ανατρέψετε από τις δικαστικές μάχες. Αυτό θα γίνει μόνο αν γίνει κοινωνικός αγώνας. Ήταν πολύ σημαντικό να ακούς κάτι τέτοιο από ένα δικηγόρο που μάχεται συνειδητά ενάντια στο σάπιο πολιτικό σύστημα.
Τη συζήτηση αυτή ακολούθησαν κι άλλες καθώς και προβολές ταινιών αλλά και παρεμβάσεις όπου κρίναμε αναγκαίο.

Γενικά αυτά τα 2 χρόνια οι rfu κατάφεραν να αποκτήσουν ρίζες σε κερκίδες και οπαδούς που πλήττονται από τη εμπορευματοποίηση του αθλητισμού και να περάσει σε αυτούς μια διαφορετική κουλτούρα και στάση και αυτό φάνηκε και από το φεστιβάλ.

Σε ένα τέτοιο φεστιβάλ δεν θα μπορούσαμε να απουσιάσουμε, ήταν και για μας μια κατάκτηση για τα όσα παλέψαμε τόσο καιρό. Αδέρφια από διάφορες πόλεις ανταμώσαμε( ένας ήρθε από τις σέρρες για να καταλάβετε τη τρέλα του λαού). Μπαίνοντας στον χώρο του φεστιβάλ αντικρύσαμε ένα τεράστιο πανό. Το μήνυμα του ξεκάθαρο: Στο γήπεδο αυτό δεν χωράνε ηλεκτρονικά εισητήρια, μπίζνες, κάμερες, χαφιέδες, μπάτσοι, φασίστες. Οι κερκίδες κατάμεστες(εντάξει δεν ήταν και πολύ μεγάλες) από οπαδούς διαφόρων ομάδων που παρακολουθούσαν τα τουρνουά. Κυριαρχούν τα συνθήματα αλληλεγγύης στους οπαδούς(ιδιαίτερα γι αυτούς που βρίσκονται στα κελιά) Στο τουρνουά ποδοσφαίρου εντυπωσιάζει η ομάδα του συνδέσμου των ναβάχο με τους οποίους κολλήσαμε αμέσως αφού κάποιοι γνωριζόμασταν από πριν.

Με τη λήξη του πρώτου μέρους των τουρνουά, ακολούθησε ταινία με πολιτικούς κρατούμενους στη Ν. Αφρική όπου αντλούν δύναμη από το ποδόσφαιρο σε μια πραγματική ιστορία. Στη συνέχεια προβλήθηκε φιλμάκι από τις αντιδράσεις των οπαδών ενάντια στον αθλητικό τρομονόμο και η πρώτη μέρα του φεστιβάλ ολοκληρώθηκε με πάρτι μέχρι το πρωί.
Η δεύτερη μέρα ξεκίνησε με τους τελικούς των τουρνουά. Οι ναβάχο με τη συμπαράσταση μας κατέκτησαν άνετα το τρόπαιο επικρατώντας στον τελικό με 4-2 του συνδέσμου του ατρόμητου. Ήταν ένας αντιφά εμφύλιος όπως άρμοζε σε ένα τέτοιο φεστιβάλ. Το κλιμα πανηγυρικό με φωτοβολίδες καπνογόνα και αντιφασιστικά συνθήματα. Με τη λήξη των τουρνουά έγινε συζήτηση με θέμα αθλητισμός και πολιτική και ακολούθησε προβολή ντοκυμαντέρ με θέμα φασισμός και ποδόσφαιρο. Το φεστιβάλ έκλεισε με ένα έξαλλο πάρτι με διασκέδαση και ποτόσφαιρο μέχρι τελικής πτώσεως. Δεν θέλαμε να τελειώσει το φεστιβάλ ήταν για μας μοναδική εμπειρία. Φύγαμε από αυτό ενθουσιασμένοι για τα όσα ζήσαμε και με τη υπόσχεση στο επόμενο να είμαστε ακόμα περισσότεροι και πιο δυνατοί. Η επιτυχία του φεστιβάλ ξεπέρασε ακόμα και τις προσδοκίες μας και έβαλε πολύ ψηλά τον πύχη για το επόμενο.
Όσοι συμμετείχαμε και σε αυτό αλλά και τα αδέρφια μας που πήγαν στο βέλγιο σε ένα ακόμα μεγαλύτερο φεστιβάλ και γενικά όλοι μας έχουμε τώρα καθήκον να αξιοποιήσουμε αυτές τις εμπειρίες και να εντείνουμε τον αγώνα μας μέσα και έξω από τα γήπεδα ενάντια σε ότι μας πολέμα, μας εκμεταλλεύεται και μας καταπιέζει.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ