Για τον εθνικισμο

Κάθε χρόνο στις αντικατοχικες πορειες,στις συνέλευσεις και εκλογες κυπριων φοιτητων βιώνουμε το εθνικό θέατρο του πραλόγου: εθνικιστικά συνθήματα, πλήθος σημαιών, έξαρση του πατριωτισμού και της χριστιανοσύνης με αποκορύφωμα του εθνικού αυτού παροξυσμού, - το grandfinale – ο εθνικός ύμνος! Βέβαια η πραγματικότητα αυτή αντικατοπτρίζει την κυρίαρχη αντίληψη που καλλιεργείται συστηματικά και υπάρχει εδώ και χρόνια στο νησί: ο απόλυτος άκρατος εθνικισμός.

Ο όρος εθνικισμός – πατριωτισμός εύκολα παρανοείται και ακόμα πιο εύκολα εγύρει αντιστάσεις. Τι είναι τελικά το έθνος, ο εθνικισμός, ο πατριωτισμός; Μήπως ο πατριωτισμός είναι κι αυτός ένας συγκαλυμμένος εθνικισμός; Καμιά φορά ακόμα και τα πιο δημοκρατικά πνεύματα διολισθαίνουν στην προάσπιση της εθνικής ταυτότητας. Σχολείο, ΜΜΕ, κρατικοί φορείς, πολιτικά κόμματα συστηματικά προπαγανδίζουν την εθνική συνείδηση.

Ως έθνος μπορούμε να θεωρήσουμε μια ομάδα πληθυσμού που έχει και διαμορφώνει κοινές αναπαραστάσεις σ’ ένα συγκεκριμένο ιστορικό πλαίσιο. Ο κοινωνικές διαδικασίες που τις διαμορφώνουν δεν είναι στατικές αλλά υπάρχουν μέσα σ’ ένα πλέγμα συγκρούσεων, αλλοιώσεων και διαφοροποιήσεων όπου αυτά τα κοινά στοιχεία αναφοράς συνεχώς μεταβάλλονται δημιουργώντας νέα δεδομένα και συνθήκες. Κατά την φεουδαρχία όπως και σε παλαιότερες κοινωνικές οργανώσεις, αν και υπήρχαν εθνολογικά στοιχεία ουσιαστικά αυτά συστηματοποιούνται με την κυριαρχία του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και διαχέονται σαν κυρίαρχη ιδεολογία. Έτσι η εθνική συνείδηση αναπτύσσεται αρκετά πρόσφατα ιστορικά, στην Ευρώπη τον 18ο αιώνα μαζί με την ανάπτυξη του Καπιταλισμού. Στις αρχές ύπαρξής του ο Καπιταλισμός απαιτούσε για την ανάπτυξή του όσο το δυνατό πιο μεγάλα, όσο το δυνατό πιο συγκεντρωτικά κράτη και ο εθνικισμός ήταν η κατάλληλη ιδεολογία για την εκπλήρωση αυτής της αναγκαιότητας: έτσι δημιουργήθηκαν τα έθνη-κράτη, ως αποτέλεσμα μεγάλων συγκρούσεων μεταξύ της ανερχόμενης αστικής τάξης και της φεουδαρχίας, της τότε κυρίαρχης τάξης.

Είναι γεγονός ότι πριν από την Ελληνική Επανάσταση στα Βαλκάνια συνυπήρχαν διάσπαρτα διάφορες εθνότητες (Τούρκοι, Αρβανίτες και Αλβανοί, Βλάχοι, Έλληνες, Σλάβοι) παρόλα αυτά η αναγκαιότητα κυριαρχίας της αστικής τάξης εξανάγκασε την δημιουργία αμιγώς εθνικών κρατών. Το εθνικό παραλήρημα των εθνικοφρόνων είναι απόρροια της γαλούχησης του “ελληνοχριστιανικού ιδεώδους”. Ας ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα: ο όρος αυτός εφευρέθηκε με την ύπαρξη του ελληνικού κράτους και δεν ανταποκρίνεται σε κάποια ιστορική πραγματικότητα. Δεν υπήρξε μια ομαλή διαδικασία συνέχειας της ελληνικής αρχαιότητας με την βυζαντινή ορθοδοξία αλλά μια μετωπική σύγκρουση των δύο αντιθέτων πολιτισμών για την επικράτηση του ενός. Έτσι σημαίες με την ελληνική σημαία , την Κύπρο και τον Παρθενώνα μπορούν να εκληφθούν μόνο ως ένα κακαίσθητο κολλάζ ανιστόρητης προπαγάνδας. Η εφεύρεση της Μεγάλης Ιδέας – αποτέλεσμα της προηγούμενης διαδικασίας – εξυπηρέτησε τον ελληνικό αστισμό για την επέκταση της πολιτικής του κυριαρχίας στο σύνολο των εδαφών που ζούσαν ελληνικοί πληθυσμοί (1912-1922).

Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι ο εθνικισμός ως ιδεολογία υπάρχει εξυπηρετώντας συγκεκριμένα συμφέροντα επιβολής κυριαρχίας και καθυπόταξης. Το έθνος αποτελεί τον συνεκτικό δεσμό ανωτέρων και κατωτέρων κοινωνικών στρωμάτων, καταπιεστών και καταπιεζομένων. Εξυπηρετεί και διαιωνίζει αυτή τη διάκριση αφού εντοπίζει τον εχθρό σε ένα άλλο έθνος – το οποίο παρεπιπτόντως διαπερνάται από την ίδια αντίφαση. Ένας από τους κυριότερους λόγους επιβολής κυριαρχίας στα κατώτερα στρώματα είναι η αποδοχή από αυτά της εθνικής ενότητας και των κοινών εθνικών συμφερόντων – τα κοινά εθνικά συμφέροντα δεν υπάρχουν είναι μια απάτη. Επικαλούμενη αυτά οι κυβερνήσεις δικαιολογούν και επιβάλλουν την αυταρχική τους πολιτική.

Ιδιαίτερα η ιστορία της Κύπρου δεν μπορεί να μας αφήνει με αυταπάτες. Ο δικός μας εθνικισμός χρησιμοποιήθηκε τελικά από τους ίδιους τους αποικιοκράτες, από τους οποίους πολεμούσαμε να απελευθερωθούμε, ως όπλο ενάντια στον Κυπριακό λαό, για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Ο διαχωρισμός του λαού σε Έλληνες και Τούρκους, η παραγνώριση κοινών μας πολιτισμικών καταβολών, δημιούργησε ανεπανόρθωτες βλάβες στις μεταξύ μας σχέσεις. Η περιχαράκωση πίσω από εθνικά συμφέροντα, ουσιαστικά αποκρύπτει το πρόβλημα και αρνείται να δει την πραγματικότητα. Μάλιστα ακολουθεί πιστά τους δρόμους του παρελθόντος, εξωθώντας στα ίδια αδιέξοδα και την συντριβή, όπως αμείλικτα έκρινε η ιστορική πραγματικότητα.

Η αναγνώριση της Ελλάδας ως της “μητέρας πατρίδας”, ως της χώρας στην οποία πρέπει με κάθε τρόπο να συγκολληθούμε, αδυνατεί να αντιληφθεί πως Ελλάδα δεν είναι μια ιδέα, μια φαντασιακή έννοια που υπάρχει στο υπερπέραν. Ο ελληνικός κοινωνικός σχηματισμός υπάρχει μέσα στην ιστορική του εξέλιξη όχι ανεξάρτητα από τις κοινωνικές και ταξικές συγκρούσεις αλλά μέσα σ’ αυτές και καθοριζόμενος απ’ αυτές. Εμείς αναγνωρίζουμε, τιμούμε και διδασκόμαστε από τις μεγάλες στιγμές του ελληνικού εργατικού κινήματος, όχι γιατί αυτό ήταν ελληνικό αλλά γιατί υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα ταξικά κινήματα της Ευρώπης. Οι ελληνολάγνοι, νοσταλγοί ένδοξων χουντικών καθεστώτων, ήταν αντίθετα απέναντι, με τους “εχθρούς” που ο λαός πολέμησε.

Στην καλύτερη περίπτωση ο εθνικισμός - ο έρπων φασισμός – απλά θα καταστρέφει την συνέλευση Κυπρίων φοιτητών. Πολύ χειρότερα όμως, αυτού του τύπου αντιλήψεις και πρακτικές οδηγούν σε συμμορίτικα χτυπήματα, ξυλοδαρμούς, “κλαίουσες” στην Λήδρας για την κατάρρευση του τείχους, σκοτεινές γριβικές αναμνήσεις που η αναβίωσή τους σύντομα θα πρέπει να απαντηθεί.

V FOR VENDETTA

Με αφορμη τη σημερινη επετειο ξαναφερνω στο νου μου αυτη τη ταινια που εσπασε ταμια,εντυπωσιασε και γοητευσε παρα πολλους,ειδικα τους ανθρωπους που οραματιζονται ενα κοσμο ελευθερο.


Θυμήσου, θυμήσου
στις 5 του Νοέμβρη
της πυρίτιδας τη συνωμοσία.
Ξέρω μια αιτία, για την οποία
της πυρίτιδας δεν πρέπει ποτέ
να ξεχαστεί η προδοσία.

5 του Νοέμβρη, ημέρα μνήμης του Γκάι Φοκς.

Την αντίστοιχη μέρα του 1605 βρήκαν τον Γκάι Φοκς σε ένα τούνελ κάτω από το Κοινοβούλιο με 36 βαρέλια πυρίτιδας. Αυτός και οι άλλοι συνωμότες είχαν σχεδιάσει την προδοτική «Συνωμοσία της Πυρίτιδας» σαν απάντηση στην τυραννία που ασκούσε η κυβέρνηση του Ιάκωβου Ι’. Τον Φοκς και τους συνεργάτες του τους κρέμασαν και τους διαμέλισαν, και το σχέδιό τους να ρίξουν την κυβέρνηση δεν εκπληρώθηκε ποτέ.

Με τόπο δράσης το φουτουριστικό τοπίο μιας φασιστικής Βρετανίας, το V FOR VENDETTA αφηγείται την ιστορία μιας νεαρής εργαζόμενης γυναίκας, με το όνομα Ίβι, την οποία σώζει σε μία δύσκολη στιγμή ένας μασκοφόρος άντρας, ο οποίος της συστήνεται μόνο με το κωδικό όνομα V.
Έντονα ιδιόρρυθμος, ο V έχει το χάρισμα του λόγου, είναι εκκεντρικός, διανοούμενος αλλά και στοργικός απέναντι στην Ίβι. Ένας άντρας αφοσιωμένος στην ιδέα του να ελευθερώσει τους συμπολίτες του από αυτούς που τους τρομοκρατούν για να τους αναγκάσουν να συμμορφωθούν με τους νόμους που έχει επιβάλει το κράτος. Ταυτόχρονα είναι πικρόχολος, μοναχικός και βίαιος, καθώς αναζητά την εκδίκηση, καθοδηγούμενος από μία προσωπική βεντέτα.
Στην προσπάθειά του να απαλλάξει το λαό της Αγγλίας από τη διαφθορά και την ωμότητα που έχει δηλητηριάσει όλα τα μέλη της κυβέρνησης, ο V αποδοκιμάζει την τυραννική φύση των δικτατόρων και καλεί τους συμπολίτες του να ενωθούν όλοι μαζί στις 5 του Νοέμβρη, την ημέρα μνήμης του Γκάι Φοκς.

Σε ανάμνηση αυτής της μέρας και αυτής της επανάστασης, ο V θέλει να είναι ο επόμενος που θα επιχειρήσει να ανατινάξει το Κοινοβούλιο.
Καθώς η Ίβι αποκαλύπτει την αλήθεια για το μυστηριώδες παρελθόν του V, ανακαλύπτει επίσης και την αλήθεια για τον εαυτό της - και αναδεικνύεται σε αναπάντεχο σύμμαχό του στην πραγματοποίηση του σχεδίου του να ξεκινήσει μια επανάσταση, φέρνοντας την ελευθερία ξανά σε μια κοινωνία βυθισμένη στη βία.

Εξεγερση στις φυλακες στη Ελλαδα

Τη Δευτέρα 3 Νοέμβρη νέες κινητοποιήσεις ξεκινάνε κρατούμενοι στις φύλακες όλης της χώρας, όπως είχαν ήδη προαναγγείλει [1 | 2 ]ξεκινώντας με την αποχή συσσιτίου και απεργία πείνας. Με κύρια απαίτηση τις αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης μέσα στα κολαστήρια των φυλακών οι κρατούμενοι και κρατούμενες ζητάνε μεταξύ άλλων μείωση του όριου έκτισης της ποινής για την απόλυση υπό όρους, κατάργηση των πειθαρχικών πεινών, την αποσυμφόρηση των φυλακών, βελτίωση των συνθηκών υγιεινής, των όρων επισκεπτηρίου, εξανθρωπισμό των συνθηκών στα κέντρα μεταγωγών, να γίνεται χρήση αδειών καθώς και να εφαρμοστεί το μέτρο των εναλλακτικών ποινών, να πάψει η κατάχρηση της προφυλάκισης.

Η κρατική απάντηση στις αγωνιστικές διεκδικήσεις των φυλακισμένων είναι η ένταση του κλίματος τρομοκρατίας μέσα από μεταγωγές απειλές, άσκηση ψυχολογικής βίας και εκδικητικά πειθαρχικά.

Πηγη κειμενου:indymedia athens

Ανακοινωσεις εχουν βγαλει και συνδεσμοι οπαδων,η θυρα 4 του ΠΑΟΚ και οι ναβαχο της Παναχαικης.Μπραβο στα παιδια που δειχνουν οτι οι συνδεσμοι οργανωμενων οπαδων πρεπει να εχουν κοινωνικη δραση εναντια στη αυταρχικη κρατικη πολιτικη.Εξαλλου στη Ελλαδα ο αγωνας των οπαδων εναντια στους φασιστικους νομους Ορφανου-Ιωαννιδη και το συνθημα λευτερια στους οπαδους,δεν εχει νοημα να το κανουμε μονο σαν οπαδοι αλλα να παλευουμε και για μια ελευθερη κοινωνια γιατι στα θεματα καταστολης και κοινωνικου ελεγχου αν δεν υπαρχει αντισταση απεναντι στο κρατος δεν κερδιζεις τιποτα

Ακολουθουν οι ανακοινωσεις των συνδεσμων

ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΥΣ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥΣ



Ο ΣΦ ΠΑΟΚ ΘΥΡΑ 4 ενώνει τη φωνή του με τις φωνές όσων βρίσκονται φυλακισμένοι στα μπουντρούμια της δημοκρατίας. Από σήμερα Δευτέρα 3/11/08 οι κρατούμενοι σε 21 φυλακές της χώρας από την Κομοτηνή ως την Κρήτη, μαζί με τους ανήλικους κρατούμενους και τις γυναίκες φυλακισμένες, ξεκινούν πανελλαδική αποχή συσσιτίου που αναμένεται να κλιμακωθεί σε απεργία πείνας για να πουν το δικό τους ηχηρό «φτάνει πια» σε μια κατάσταση που έχει προ πολλού μετατρέψει τα «σωφρονιστήρια» στην κυριολεξία σε εξοντωτήρια.

Τα στοιχεία είναι ανατριχιαστικά. Ένας στους χίλιους κατοίκους αυτής της χώρας είναι φυλακή, καθώς έχουμε το υψηλότερο ποσοστό κρατουμένων, πάνω από 100 άτομα ανά 100.000 πληθυσμού. Ο συνωστισμός στις ελληνικές φυλακές είναι χειρότερος και από αυτόν της Τουρκίας, η δε πληρότητά τους φτάνει το 142% αφού κρατούνται περισσότεροι από 13.000 άνθρωποι σε φυλακές που χωρούν 7.500. Ο ένας στους τρεις φυλακισμένους δεν έχει καν καταδικαστεί αφού είναι υπόδικος πάλι το υψηλότερο ποσοστό στην Ευρώπη, ενώ παραμένει προφυλακισμένος σχεδόν διπλάσιο χρόνο από κάθε άλλον κρατούμενο στην Ε.Ε. οι φυλακές δεν έχουν γιατρούς αλλά διατίθενται χρήματα για να χτιστούν 4 νέες υψηλής ασφαλείας, αντί να λαμβάνονται μέτρα για τη μείωση των κρατουμένων. Όσο για τους αλλοδαπούς κρατούμενους; Κι εδώ έχουμε το υψηλότερο ποσοστό της τάξης του 45% που ξεπερνά ακόμη και την ...Ιταλία, της οποίας το 37% του πληθυσμού των φυλακών είναι αλλοδαποί. Τοξικομανείς: Σχεδόν οι μισοί κρατούμενοι, αντί να βρίσκονται σε αναρρωτήρια, αντιμετωπίζονται με ρατσισμό, ακόμη και θεσμικά, σε ό,τι αφορά τον καταλογισμό ποινών και τις υφ' όρον απολύσεις.

Η διαμαρτυρία των κρατουμένων αφορά τόσο τις μεσαιωνικές συνθήκες διαβίωσης όσο και θεσμικές ρυθμίσεις για την αποσυμφόρηση των φυλακών και συνοψίζεται σε 16 ενότητες που θίγουν την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την αυστηροποίηση των ποινών, τη βία και καταστολή από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους, τα αλόγιστα πειθαρχικά, την κράτηση σε απομακρυσμένες από τον ιστό της πόλης φυλακές, τη στέρηση αδειών και ευεργετημάτων, την έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, την κτηνωδία των μεταγωγών, το άβατο των φυλακών. Αιτήματα και εφικτές προτάσεις για τον σεβασμό των δικαιωμάτων τους, όπως επιτάσσει η υφιστάμενη νομοθεσία και έχουν κατά καιρούς διατυπώσει ακόμη και θεσμικοί φορείς όπως είναι ο Συνήγορος του Πολίτη και η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.

Ανακοινωση NAVAJO 3 ANTIFA

Μια πρωτοφανής για τις ελληνικές φυλακές κινητοποίηση βρίσκεται σε εξέλιξη. 21 φυλακές σε ολη τη χωρα βρίσκονται σε αποχή συσσιτίου από τις 3 Νοεμβρίου. Μια αποχή που θα τη διαδεχτεί μια επίσης μαζική απεργία πείνας.

οι κρατούμενοι στα κολαστήρια που κατ’ ευφημισμό καλούνται φυλακές του ελληνικού κράτους, κουρασμένοι από τις ψεύτικες υποσχέσεις όλων των Υπουργών Δικαιοσύνης, τα τελευταία 10 χρόνια για καλυτέρευση των συνθηκών κράτησης και βελτίωση των, Π.Κ. και Κ.Π.Δ., αποφασίσαν να κινηθούν δυναμικά, ώστε να επιβάλλουν πλέον τις δίκαιες διεκδικήσεις τους.

Αποθήκες ανθρώπων, κολαστήρια, φυλακές ή απλά για το Υπουργείο Δικαιοσύνης «Σωφρονιστικά Καταστήματα». Οι «ένοικοι» αυτών των «καταστημάτων», που αγγίζουν πλέον τις 14.000 (και στα κρατητήρια άλλοι 3.000 κρατούμενοι), είναι υποχρεωμένοι να μένουν σε μεσαιωνικές συνθήκες κράτησης και να ανέχονται καθημερινά την καταπάτηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς τους.
Ο μεγάλος αριθμός των νεκρών είναι δηλωτικός των πολύ κακών συνθηκών κράτησης:377κρατούμενοι πέθαναν την τελευταία δεκαετία. Το 2007 πέθαναν 52 κρατούμενοι. Τον Απρίλιο του 2006 τέσσερις κρατούμενοι κάηκαν ζωντανοί στις φυλακές Κορυδαλλού, λόγω αδιαφορίας των σωφρονιστικών υπαλλήλων.
Τα προβλήματα πολλά… Καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Υπερπληθυσμός, 4 κρατούμενοι σε ατομικά κελιά. Αυστηροποίηση ποινών. Ανθυγιεινές συνθήκες εργασίας. Βία και καταστολή από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους. Κράτηση σε απομακρυσμένες από τον ιστό της πόλης φυλακές. Στέρηση αδειών και ευεργετημάτων. Έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Μεταγωγές πισθάγκωνα σε βρώμικες και ανθυγιεινές κλούβες…
Κρατούμενοι από όλες τις φυλακές έχουν διατυπώσει 45 αιτήματα, χαρτογραφώντας πλήρως την κατάσταση στα σωφρονιστικά καταστήματα, και απαιτούν λύσεις. Οι κρατούμενοι δηλώνουν ότι θα κατέλθουν σε μαζική απεργία πείνας και αποχή από κάθε εργασία και δραστηριότητα εάν έως τις 30 0κτωβρίου ο υπουργός Δικαιοσύνης δεν δώσει λύσεις.

Συνοπτικά κάποια από τα αιτήματα:

§ Εφαρμογή του Σωφρονιστικού Κώδικα και βελτίωσή του.
§ Οι χρήστες ψυχότροπων ουσιών να εκτίουν και αυτοί τα 3/5 της ποινής αντί των 4/5 που ισχύει σήμερα.
§ Να εφαρμόζεται το μέτρο της προσωρινής κράτησης (προφυλάκισης) όπως ορίζεται από τον Σ.Κ. και να μην γίνεται κατάχρησή του.
§ Να γίνει μερική παραγραφή μέρους της ποινής σε όλους τους κρατούμενους.
§ Να εφαρμόζεται το μέτρο της χορήγησης των τακτικών αδειών σε όλους τους κρατούμενους που θεμελιώνουν το δικαίωμα και να διευρυνθούν οι όροι χορήγησής τους.
§ Να χορηγείται η υφ’ όρων απόλυση σε όλους τους δικαιούμενους.
§ Να εφαρμόζονται τα προβλεπόμενα μέτρα για τους εναλλακτικούς τρόπους έκτισης της ποινής όπως τα ανοικτά κέντρα κράτησης, τα ευεργετικά ημερομίσθια, η ημιελεύθερη διαβίωση, η κοινωφελής εργασία.
§ Να εξανθρωπιστεί το επισκεπτήριο των κρατουμένων με τις συζύγους και τα τέκνα τους με διευρυμένη εφαρμογή του θεσμού του «ελεύθερου επισκεπτηρίου» σε ιδιαίτερο χώρο.
§ Να επιτρέπεται η είσοδος στις φυλακές στους βουλευτές και τους κοινωνικούς θεσμικούς φορείς (Συνήγορος του Πολίτη, Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος, Δικηγορικοί Σύλλογοι, Μ.Κ.Ο. και Διεθνείς Οργανισμοί). Να σπάσει το άβατο.
§ Να τιμωρούνται αυστηρά οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι όταν ασκούν σωματική βία στους κρατούμενους και να θεσμοθετηθεί ο Συνήγορος του Φυλακισμένου στον οποίο θα μπορούν να απευθύνονται οι κρατούμενοι για υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους.
§ Να βελτιωθούν οι συνθήκες κράτησης εξασφαλίζοντας στους κρατούμενους ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, εκπαίδευση και δημιουργική απασχόληση.

Τί είναι η Απεργία Πείνας
Η απεργία πείνας είναι μια άκρως σοβαρή και υψηλά επικίνδυνη τακτική διαμαρτυρίας στην οποία ένας άνθρωπος αρνείται απλώς να φάει, ούτως ώστε να τραβήξει την προσοχή σε έναν σκοπό ή ένα ζήτημα. Μια απεργία πείνας ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ, κατά συνέπεια, θα έπρεπε να καταφεύγει κανείς σ αυτή μόνο σαν ένα ύστατο βήμα ή σε μια πολύ σκληρή κι έκτακτη κατάσταση.
Ανάλογα με τη διάρκεια της απεργίας πείνας, μπορεί να προκληθεί σοβαρή εώς και αμετάκλητη σε ορισμένες περιπτώσεις ζημιά στον οργανισμό. Ακολουθεί μια αναφορά στα βασικά προβλήματα υγείας που εμπλέκονται σε μια απεργία πείνας που κρατάει πάνω από 2-3 εβδομάδες. Αναφέρεται πάντα στην περίπτωση που απεργός δέχεται μόνο νερό και ήταν απόλυτα υγιής όταν ξεκίνησε την απεργία πείνας. Επίσης, κάποια από αυτά είναι μο-νι-μα:

Βλάβες στον μυικό ιστό (μετά τις 4 εβδομάδες περίπου)

Αδυναμία στα οστά (μετά τις 4 εβδομάδες περίπου)

Παραισθήσεις/Απώλεια του προσανατολισμού (μετά από 3 εβδομάδες περίπου)

Πιθανώς μόνιμη εγκεφαλική βλάβη (μετά από 4-5 εβδομάδες)

Πιθανώς μόνιμη βλάβη εσωτερικών οργάνων (μετά από 4-5 εβδομάδες)

Πιθανή ρήξη εσωτερικών οργάνων (μετά από 4-5 εβδομάδες)

Θάνατος (μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή, ανάλογα και με την κατάσταση της υγείας του απεργού).

Σαν φιλαθλοι που αποτελουμε μερος του ανθρωπινου κοινωνικου ιστου και οχι κατευθεινομενα προβατα-οπαδοι δεν μπορουμε παρα να ειμαστε διπλα στους κρατουμενους και καθε καταπιεσμενο και ανελευθερο ανθρωπο.
Δηλώνουμε αλληλέγγυοι στους κρατούμενους και τον αγώνα τους για βελτίωση του σωφρονιστικού συστήματος.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΑ.

PANACHAIKI F.C. NAVAJO 3 ANTIFA

Παρακολουθηστε και το ενδιαφερον ντοκυμαντερ Φυλακισμένος Κόσμος.

ξυλοδαρμός του αναρχικού Γιάννη Δημητράκη την Δευτέρα 23 Απριλίου 2007, στην φυλακή του Μαλανδρίνου. Στην αρχή οι κρατούμενοι διαμαρτυρήθηκαν για το γεγονός αυτό, αλλά όταν αντιμετωπίστηκαν βίαια από τους φύλακες ξεσηκώθηκε όλη η πτέρυγα.

Σύντομα σαν αλυσιδωτή αντίδραση πολλοί κρατούμενοι ξεσηκώθηκαν σε πάνω από έξι φυλακές ανά τη χώρα. Την επόμενη μέρα καταλήφθηκε η φυλακή στην Πάτρα, και κάποιες πτέρυγες στον Κορυδαλλό. Στα Τρίκαλα και την Λάρισα οι κρατούμενοι κατέβηκαν σε αποχή συσσιτίου, ενώ αντίστοιχες κινήσεις έγιναν στις φυλακές Ναυπλίου, Κέρκυρας και Κομοτηνής.

Μεταξύ των αιτημάτων των κρατουμένων ήταν η κατάργηση των πειθαρχικών ποινών, μετατροπή των ισοβίων σε δωδεκαετή κάθειρξη, αποφυλάκιση με την έκτιση των τριών εβδομάδων της ποινής, άδειες σε όλους, μείωση του ορίου προφυλάκισης και μετατροπής της 25ετούς κάθειρξης σε δεκαετή.

Στις 25 Απριλίου τα ΜΑΤ επενέβησαν στις φυλακές στο Μαλανδρίνο καθώς οι κρατούμενοι είχαν ανάψει φωτιές και είχαν εξοπλιστεί με αυτοσχέδιους εξοπλισμούς. Λίγες μέρες πριν και μετά την επέμβαση στο Μαλανδρίνο, ΜΑΤ και ΕΚΑΜ αποκατέστησαν την τάξη υπό το δόγμα της μηδενικής ανοχής με επεμβάσεις και σε άλλες φυλακές όπως στον Κορυδαλλό, στα Διαβατά, στον Αγ. Στέφανο, στην Κέρκυρα. Στις υπόλοιπες φυλακές η εξέγερση έληξε με πιο ήπιο τρόπο.

Η ανεξάρτητη αυτή παραγωγή μετά και τις βίαιες εξεγέρσεις στις φυλακές ανά την επικράτεια επιχειρεί να προσεγγίσει τον θεσμό αυτό καθώς και τον ρόλο του στη σύγχρονη δημοκρατία.

Φυλακισμένος Κόσμος (Μέρος 1ο)

http://www.youtube.com/watch?v=BvBXdEYw3LM

Φυλακισμένος Κόσμος (Μέρος 2ο)

http://www.youtube.com/watch?v=VWr1G70RqY0

Φυλακισμένος Κόσμος (Μέρος 3ο)

http://www.youtube.com/watch?v=DUGgEkeHCEs

Το όνομά μου είναι εξέγερση

Το όνομά μου είναι εξέγερση

Με λένε εξέγερση.

Η ηλικία μου απροσδιόριστη. Πρέπει να γεννήθηκα

τότε που φύτρωσε το παράπονο στο στήθος του σκλάβου

και η αδικία έγινε το καθημερινό ψωμί στα τραπέζια του

κόσμου.Το σώμα μου τράφηκε με ποτάμια αίματος, με

αλυσίδες,με θυσίες με ανισότητες.

Με λένε εξέγερση.

Απόκτησα χίλια πρόσωπα, πότε γροθιά, πότε κραυγή,

πότε παράπονο,πότε οδόφραγμα,πότε ντουφέκι,

πότε πλακάτ και πύρινος λόγος,μα πάντα παρούσα

και καλπάζουσα στα σταυροδρόμια της ιστορίας.

Με λένε εξέγερση.

Έγινα τραγούδι στα χείλη των κυνηγημένων,σημαία στους

ιστούς των καταπιεσμένων,συνείδηση των θυμάτων και

υποσυνείδητο των θυτών.Έθνος μου όλα τα έθνη της γης

και χώμα μου το σώμα των μυριάδων σκοτωμένων στο όνομά

μου.

Με λένε εξέγερση.

Αφουγκράστηκα τους μύχιους πόθους της ανθρώπινης

δυστυχίας και έγινα αποκούμπι,λυτρωτής και φωτοδότης

σε καθημερινούς Γολγοθάδες που γίνονταν Αναστάσεις και

Λυτρώσεις.Έγινα αμέτρητες φορές το καθαρτήριο της

ανθρώπινης συνείδησης,η νέα αυγή σ' έναν κόσμο

σκοτεινό και απάνθρωπο.

Με λένε εξέγερση.

Γύρισα όλα τα μέρη του κόσμου.Άλλοτε στη Ναζαρέτ,

άλλοτε στην Αγία Πετρούπολη κι άλλοτε στην Τιεν Αν

Μεν.Έγινα έφοδος στα χειμερινά ανάκτορα, κατάληψη στο

κάστρο της Βαστίλης.Μάης παριζιάνικος,ροβόλημα στους

δρόμους της Αβάνας.Πότε σπαθί στα χέρια του

Σπάρτακου, πότε βόλι στο καριοφίλι του Καραϊσκάκη,

πότε λόγος θεϊκός στης Ιερουσαλήμ τα τείχη, πότε

αντάριασμα στου Βιετνάμ τους ορυζώνες, πότε σφεντόνα

παιδική στης Παλαιστίνης την Ιντιφάντα και πότε

ανοιγμένο κεφάλι στου Σιάτλ το μετερίζι.

Με λένε εξέγερση.

Αδίκησα και αδικήθηκα,εμπιστεύτηκα και απογοητεύτηκα,

ξεκίνησα μα δεν τερμάτισα,κοιλοπόνεσα μα δεν γέννησα,

γονάτισα μα σηκώθηκα,γιατί ταυτίστηκα με τους

ανθρώπους,γιατί είμαι δικό τους έργο.

Με λένε εξέγερση.

Κι ήμουνα πάντα κοντά σας,έγινα σύντροφός και ιδρώτας

στην πονεμένη πορεία σας στο χρόνο.Ήμουνα πύρινα

λόγια Βελεστινλήδων στα Βαλκάνιά,τα ματωμένα στάρια

στα Κιλελέρ,τα νεκρά κορμιά των καπνεργατών στη

Σαλονίκη του '36.Κι έπειτα έγινα ΟΧΙ βροντερό στα

χείλη τους και αντάρτικο τραγούδι στα θρυλικά βουνά

τους.Αργότερα πυρπόλησα τις καρδιές τους στη Λευκωσία

και την Κερύνεια,κι έγινα αγώνας ανένδοτος και βήμα γοργό στα

πόδια του Λαμπράκη και 1-1-4 στις διαδηλώσεις της

ψυχής τους.

Με λένε εξέγερση.

Με φυγάδευσαν στη σιωπή και στο βόλεμα τα σκοτεινά

χρόνια των αμερικανόδουλων πρακτόρων.Χώθηκα και

πλαδάρεψα εφτά χρόνια μαζί με τους Έλληνες στις

πολυθρόνες της ντροπής και της υποταγής.Μου ρούφηξε

το αίμα η αντιπαροχή,το θαλασσοδάνειο,ο άγνωστος

πόλεμος της τηλεόρασης και η αποβλάκωση των γηπέδων.

Έκανα πως δεν άκουγα τις κραυγές αυτών των λίγων που

σάπιζαν στις Γυάρους και τις Μακρονήσους…

Με λένε εξέγερση.

Και ξανάνιωσα στις φλογισμένες ψυχές των φοιτητών.

Ξανάδα τον ήλιο στην ταράτσα της Νομικής, ξαναγεννήθηκα στα αμφιθέατρα και στους δρόμους του

Πολυτεχνείου το '73.

Με λένε εξέγερση, με λένε "Εδώ πολυτεχνείο - εδώ

πολυτεχνείο, σας μιλά ο ραδιοφωνικός σταθμός των

ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων

αγωνιζόμενων ελλήνων".

Τρεις μέρες γιόρταζα την άνοιξή μου

και ήταν Νοέμβρης.

Έκλεισα τις τηλεοράσεις,έκλεισα τα ραδιόφωνα,άνοιξα

τις πόρτες,βγήκα στους δρόμους.Έγινα πλακάτ,φέιγ

βολάν, γραμμένο σύνθημα με μαρκαδόρο στους τοίχους της

ιστορίας."Κάτω η χούντα","Έξω οι αμερικάνοι","Θάνατος στον φασισμό".

Έγινα "Ψωμί - Παιδεία -Ελευθερία".

Με λένε εξέγερση.

Δεν μ' έλιωσε η ερπύστρια του τανκ.Δεν μ' έσβησε η

σιωπή των κρατητηρίων.Κάθε σπίτι έγινε κι ένα μου

κρησφύγετο, κάθε ψυχή κι ένα μου εικονοστάσι.

Με λένε εξέγερση.

Έσφιξα τα δόντια και χαμογέλασα στην μεταπολίτευση

και πριν προλάβω να ξαποστάσω είδα φίλους χθεσινούς

να με εξαργυρώνουν,πολιτικάντηδες να μου κάνουν στριπτίζ

στα μπαλκόνια,χθεσινούς εραστές να μ' απατάν στην

αγκαλιά της εξουσίας.Έγινα εμπόρευμα και φανφάρες,

κόκκινα παχιά χαλιά επισήμων,λόγοι δεκάρικοι σε

καλοταϊσμένα στόματα ψευδεπίγραφων αγωνιστών.

Ασέλγησαν στο κορμί μου,με έκαναν γιορτή καθεστωτική

και με αποστέωσαν αυτοί που στην ουσία ποτέ δεν

μύρισαν το άρωμά μου.

Με λένε εξέγερση.

Λένε πως τώρα πια δεν έχω χώρο ζωτικό στα όνειρά σας.

Τώρα η ζωή σας έγινε εικονική πραγματικότητα,φαστ

φουντ,κινητή ψευδαιμονία,τζόγος χρηματιστηριακός και

πασαρέλα μιας ομορφιάς επίπλαστης,ντυμένης με τα

σινιέ ρούχα της μοναξιάς σας.

Κι όμως εγώ είμαι πάντα εδώ,κρυμμένη σε κάποια

σκοτεινή γωνιά σας.Όταν θα τελειώσετε με τα "limit

up" σας,όταν θα σας λιώσει το ελαστικό ωράριό σας,

όταν θα σας πνίξει πια η μπόχα των απόβλητων του

τεχνικού πολιτισμού σας,όταν χτυπήσει και τη δικιά

σας πόρτα ο ρατσισμός και ο αποκλεισμός για τον οποίο

τώρα αδιαφορείτε,όταν θα γίνεται και σεις θύματα

τούτης της παγκοσμιοποίησης που τώρα θεοποιείτε,

όταν συνειδητοποιήσετε ότι είστε τα αναλώσιμα υλικά

στην κρεατομηχανή των πολυεθνικών,τότε θα με θυμηθείτε.

Γιατί με λένε εξέγερση και είμαι η συνείδησή σας.

Γιατί πάντα θα σας φλογίζω τις ψυχές

με τα λόγια του Τσε:



"Μας φαίνονταν μεγάλοι γιατί ήμασταν

γονατιστοί…Ας εγερθούμε".